yavruetriye

5 Mart 2018, 13:00 (Bursa)    Rahatlayamıyorum, burası özgürlük hapishanesi...    Sürekli bir şeylerin olmasını bekler gibi bir sıkıntı var içimde, hiçbir şey yetmiyor, dün düşündüğümü bugün hissedemiyorum.    Yalnız hissediyorum kendimi, fakir hissediyorum, yetersiz, yer edinememiş.    Yine yok hiçbir şeyim, hiç kimsem.    Amaçsızım, hedefsizim.    Ne istediğimi bile bilmiyorum.    Umudum yok olabileceklere, sele kapıldım ben de galiba.    Razı olmak zorunda değilim dediğim şeyleri çoktan kabullendiğimi yazarken fark ediyorum sadece.    Yanlış mı yapıyorum acaba, hep sıfırdan başlmayı hedefliyorum. Elimdekileri kabul edip, üstüne eklemem gerekiyor belki de.    Gelişim, en çok vakit harcamam gereken emek iken, ben de herkes gibi oldum artık.    Ben, eski ben değilim artık.    Farkındalığımı, kendi isteklerimi kaybediyorum.    Bir şeyleri değiştirmeye, bir ucundan güzelleştirmeye başlamak lazım artık.    Çünkü, şu andaki ben'i hiç sevmiyorum.