yavruetriye

24 Şubat 2019, 23:10     - Çizim yapma, yazı yazma. Borç batağına doğru ilerle, kimseye anlatma bir şey. Minimum çalış, maksimum eğlen. Kimseye nasılsın diye bile sorma, aşık olma, ilgilenme. Konuşma, oyun oyna, dinleme bile. Nereye kadar gidecek bu böyle İsmail?    - Ne var kardeşim, 2 ay kendimize hayat tatili verdik diye sorun mu oldu? Kendimi öldürmeyecek kadar yaşamayı seviyorum. Bir şekilde her sabah uyanıyorum.    - Tamam da, hiçbir şey yapmıyor gibi görünüyorsun.    - Olay da bu zaten, 26 yıl boyunca her şeyi yapmayı denedim, herkese saldırdım. Tüm dostluklarımı, tüm ilişkilerimi iyi tutmaya çalıştım. Maddi olarak hep bir seviyede kalmaya çalıştım. Çabaladım, öğrendim, uğraştım. Düşünmeyi, daha iyisini hedeflemeyi hiç bırakmadım.    - Ee yani ne demek istiyorsun?    - Hepsinin, her şeyin amına koyuyum. Biraz sessiz ol, beni düşünmeye zorluyorsun. Daha tatilimin bitmesine 1 ay var.

6 Şubat 2019, 22:42    Yalnızlığı bana bırak, idare ederim ben. Sessizliği, zorluğu, bocalamayı. En güzel türküler, savaş zamanında söylenir. Güzel hikayeler hep yalnızken yazılmıştır. Boşlukta bir şey üretemezsin, var olmakta bile zorlanırsın. Pişmeye başladığın zaman, belki yanabilirsin. Her şeyi sonuna kadar açma, akar gidersin sonra.    Hissizleşme asla ama bilmezlerse kimse, aksini kanıtlayabilirler mi? Kime inanacaksın, bir tek kendine mi yoksa koca bir evrene mi? Olduğun gibi görünmek zorunda değilsin, göründüğün gibi ol yeter. Beklediğini bulamazsın, paylaşmana gerek yok. Kimse bilmesin, merak edebilecek varsa eğer, gördükleriyle yetinsin.    Şeytan değil karşılaştırma. Egoyu, bencilliği veya kibiri değil, karşılaştırmayı yenmelisin. Bilemezsin, daha iyisi diye bir şey yok. Anlar, var oluşlarından ibaret, bağımsız. Zamanlar, kişiler, yerler.    Yaşarken bilemezsin, sonrasında da hatırlayamaz. Ne geçmişe, ne geleceğe. Sadece kendine, belki O'na..