yavruetriye

30 Mart 2019, 01:26    Hiç görmediğin bir insana ne kadar çok sarılmak isteyebilirsin? Dokunmadığın bir insanı sevebilir misin? İnanmak mı istiyorsun, yoksa fazlaca doğru mu geliyor her şey?    Hiçbir şeyi yanlış yapmamak için kime dua etmeliyiz? Düşüncelerim daha da güzelleştiremez mi bizi? Gün doğumunda her yer kızıla mı boyanıyor gerçekten?    Gerçeklik en mutlu ettiği zamanda hayale karışıyor, kalıntılar temizlenip müzelerde bile sergilenemiyor. Zamanı, mesafeyi düşünüyorsun, izafilik bile bazılarını açıklamaya yetişemiyor. Belki çaresizlik hakkında sayfalarca yazmışımdır şimdiye kadar ama kimse çıkıp da pozitif çaresizlik diye bir şeyin varlığını göstermemişti bana.    Ne söylesem yetmeyecek, kime anlatsam anlamayacak...    Yazmışımdır belki şimdiye kadar üç beş cümle bir yerlere, ama ilk defa bu gece;    Yazıp, yazabileceğim en güzel yazının bu olmasını diledim.

28 Mart 2019; 00:32    Madem iyi hissediyoruz, madem uyuyamıyoruz nazı notlar alalım. İlk mesajını 3 Aralık 2017'de atmış. Görüşmeye de 24 Mart 2019'da başlamışız. Peynir görmek bile istemiyor seviyesinde değil ama sevmiyor. Bibersiz yeşil zeytin. 06.07 doğumlu.    Peki neden? Buraya çok güzel şeyler yazabilirim. Konuşurken ne kadar iyi hissettiğime dair.    Korkuyor muyum, yoksa iyi olsun mu istiyorum.    Onun imaları da, benim imalarım da hiç bitmiyor. Konuşuyoruz ama hiç bitmesin istiyorum. Anlatsam, saatlerce dinleyecek ama ben saatlerce anlatsın istiyorum.    Komik değil mi, hiç yoktan yere gökten düşüyor. Her şeyi unutturuyor ve mutlu ediyor. Farklı duruyor, ilginç geliyor.    Sadece sakin olmalıyım, ne istediğimizi bilmiyoruz ama bence yavaş yavaş hissetmeye başlıyoruz.    Konuşsak, bir konuşsak, saatlerce yok oluruz...

3 Mart 2019. 22:45    Daha başka şekillerde söylenebilirdi hisler, başka cümlelerle anlatılabilirdi düşünceler. Mükemmel yakalanamazdı belki ama daha iyisi denenebilirdi. Böyle olmak zorunda değildi denebilir ama demek ki zorunda olduğu için böyle her şey. Yaşananları, söylenenleri unutamazsın, değiştiremezsin. Sınırsızca pişman olma hakkın var sadece. Dibe vurduğunda fark edersin artık, aldığın tüm kararların belki de yanlış olmuş olabileceğini.    Sadece beş dakika sonrasını görebilmekle dünyaları değiştirebilirdi insan. Şimdi ile yetinmek zorunda kalınca, dünyasını bile değiştiremedi insan. İçinden geldiği için değil, anlık bir şeye gülüyorsun sadece. Nasıl olsa gülmek, orospulara da serbest.    Her şeyi tekrar denemeye hakkın var ama kimse o zamanki kadar güzel olacağını garanti edemez. Yanlış yapma ihtimalin yüksek, çünkü doğruları asla hatırlamayacaksın. Hayallerinin gerçekleşme ihtimali yüksek ama gerçekleştiğinde bir zamanlar hayalin olduğunu da hatırlamayacaksın.    Ha