Ben çirkinim, hoşçakal.

7 Nisan 2019. 23:00

   Bu dünyadaki aklındakine uymadı, uymasın. Gününü, geleceğini mahvettiler. Dışladılar, kırdılar en çok. Kalıp, mücadele etmeyi seçtim ama 1500 yıldır o mağaranın girişinde bekleyen örümcek ağlarını bozamadım, tabularını yıkamadım.
   Bazen beni okuyanlar aşırı derecede pes etmiş, yenilmiş birini gördüklerini söyledi. Bugün gerçekten pes ettim. En çok da günümü, geleceğimi mahveden, beni üzmekten, kırmaktan zevk alan babama karşı pes ettim.
   Uzaklaşmam yakındır ama yine de geçmiş günlerimizin hatrına bir kaç günümüz vardır.
   Ben hep en kötüsü bu herhalde dedikçe, hayat dahasını sunmayı başardı bana. Ben mi fazlasını istiyorum yoksa kör mü oldum hiçbir şeyi iyi göremiyorum?
   En zoru bir yere ait olmamak, sürekli arayış içinde olmak sanırsam. Bir çözüm bulmalıyım diyerek de tüm hayatımı mahvetmek.
   İnsanların beyin ölümü çoktan gerçekleşmiş. Bizi her şeyden ayıran düşünme yeteneğimizi çoktan kaybetmiş, hayatta kalmaya çalışıyoruz sadece.
  Güzel insanlar hep uzakta, yanımızdakiler bildim bileli çirkin.