İnsanın kendini berbat hissetmesi, mutlu olup olmadığına önem verecek kadar boş zamanı olmasından ileri gelir.
02.02.2020, 23:32
Dur bakalım, uzun bir süre oldu. Önceleri gün içinde bir cümle belirirdi aklımda, gece kadar tutunur ve sadece o cümleyi başlangıç yaparak o an ne hissediyorsam yazardım. Nadiren güzel şeyler çıkarabilsem de, genellikle anlamsız duygu patlamaları ya da sonrasında okuduğumda yersiz bulacağım abartılmış dramalardı. Ne zaman istesem, geçmişimden bir kaç sayfa açıp, utanabileceğim bir yazı bulabiliyorum. Çünkü geçmişimde utanabileceğim binlerce hissiyatım ve düşüncem var. Etrafımda olurmuş olan hayattan ya da insanlardan bahsetmiyorum. Kendimden, kendi kurduğum cümlelerden, kendi hissettiklerimden bahsediyorum.
Yaşadığım her bir saniye bir çıkar peşindeyim. Çünkü eylem çıkar gerektirir, var olmak da bir eylemdir ve var olan her bir madde, her anını bir karşılık peşinde hareket etmekle geçirir. Bu bazen o an kendini iyi hissettiren bir kadın da olabilir, içindeki boşluğu doldurmaya yardımcı olduğunu düşündüğü bir yazma eylemi de olabilir. Peşinde koştuğu çıkarların kendi yararına olduğunu düşünüyorsundur muhtemelen ama herhangi bir şeyin iyi ya da kötü olduğuna mutlak sonucuna ulaşmadan karar veremezsin. Sadece o anda hissettiklerin, bir anlığına iyi ya da kötü olduğuna karar vermene yardımcı olabilir.
Oysa ki iyi ya da kötü diye bir şey yoktur.
Evrende mutlak sonuç diye bir şey yok. Toptan var oluş var sadece. Senin açlıktan ölüyor olman evren için iyi ya da kötü değildir. Senin o an cı çekiyor olman da. Evren için bir eylemdir sadece. Toplamında her şey birdir ya da yoktur. Zaman kavramı da aynı şekilde. Madde zamana tabii bir şekilde var olabilirken, evrenin bu durumdan haberi bile yoktur.
Tüm bunlarla beraber, insan zamana sıkışmıştır. Yorumlamalara, fikirlere, düşünmeye mahkumdur. Sınırlı enerjimizle asla bu durumdan kurtulamayacak ve enerjimizi tüketene kadar çıkar peşinde var olmaya devam edeceğiz.
Eğer tüm bu denklemlerin içine becerebiliyorsan bir tanrı yerleştirecek, maddesel var oluşumuzdan kurtulacağımızı hayal ederek kendini rahatlatabilirsin. Bunu da zaten ya inanılmaz bir cahillikle ya da tamamen gözlerini kapatabileceğin dayanıksız bir inanç yoluyla becerebilirsin.
Var olabilmiş tüm maddeler arasında bir insanı kötülüğe zorlayabilecek tek şey başka bir insandır. "Kötülük" kavramı tabiki de bir insan yorumlamasına bağlı olmak mecburiyetindedir.
Kötülüğün ya da diğer tüm yorumlanabilen kavramların, insanlar tarafından yorumlanarak yaratılmış olması en nihayetinde bir tek insanın tüm düşüncelerinin evrende nihai sonuç olarak var olmasına sebep olabilir. Bu da aslında düşündüğümüz her bir düşüncenin bir kesinlik olarak var olması demektir.
Anlatmak istediğim, düşünceleri var eden temel hislerdir ve o an ne hissediyorsan asıl gerçeklik zamana ve kavramlara bağlı olmadan hissettiklerindir.
Ve ben, mutlu bir adam olarak hissediyorum şu an. Bundan dolayı, mutluydum, mutluyum ve mutlu olacağım.
Dur bakalım, uzun bir süre oldu. Önceleri gün içinde bir cümle belirirdi aklımda, gece kadar tutunur ve sadece o cümleyi başlangıç yaparak o an ne hissediyorsam yazardım. Nadiren güzel şeyler çıkarabilsem de, genellikle anlamsız duygu patlamaları ya da sonrasında okuduğumda yersiz bulacağım abartılmış dramalardı. Ne zaman istesem, geçmişimden bir kaç sayfa açıp, utanabileceğim bir yazı bulabiliyorum. Çünkü geçmişimde utanabileceğim binlerce hissiyatım ve düşüncem var. Etrafımda olurmuş olan hayattan ya da insanlardan bahsetmiyorum. Kendimden, kendi kurduğum cümlelerden, kendi hissettiklerimden bahsediyorum.
Yaşadığım her bir saniye bir çıkar peşindeyim. Çünkü eylem çıkar gerektirir, var olmak da bir eylemdir ve var olan her bir madde, her anını bir karşılık peşinde hareket etmekle geçirir. Bu bazen o an kendini iyi hissettiren bir kadın da olabilir, içindeki boşluğu doldurmaya yardımcı olduğunu düşündüğü bir yazma eylemi de olabilir. Peşinde koştuğu çıkarların kendi yararına olduğunu düşünüyorsundur muhtemelen ama herhangi bir şeyin iyi ya da kötü olduğuna mutlak sonucuna ulaşmadan karar veremezsin. Sadece o anda hissettiklerin, bir anlığına iyi ya da kötü olduğuna karar vermene yardımcı olabilir.
Oysa ki iyi ya da kötü diye bir şey yoktur.
Evrende mutlak sonuç diye bir şey yok. Toptan var oluş var sadece. Senin açlıktan ölüyor olman evren için iyi ya da kötü değildir. Senin o an cı çekiyor olman da. Evren için bir eylemdir sadece. Toplamında her şey birdir ya da yoktur. Zaman kavramı da aynı şekilde. Madde zamana tabii bir şekilde var olabilirken, evrenin bu durumdan haberi bile yoktur.
Tüm bunlarla beraber, insan zamana sıkışmıştır. Yorumlamalara, fikirlere, düşünmeye mahkumdur. Sınırlı enerjimizle asla bu durumdan kurtulamayacak ve enerjimizi tüketene kadar çıkar peşinde var olmaya devam edeceğiz.
Eğer tüm bu denklemlerin içine becerebiliyorsan bir tanrı yerleştirecek, maddesel var oluşumuzdan kurtulacağımızı hayal ederek kendini rahatlatabilirsin. Bunu da zaten ya inanılmaz bir cahillikle ya da tamamen gözlerini kapatabileceğin dayanıksız bir inanç yoluyla becerebilirsin.
Var olabilmiş tüm maddeler arasında bir insanı kötülüğe zorlayabilecek tek şey başka bir insandır. "Kötülük" kavramı tabiki de bir insan yorumlamasına bağlı olmak mecburiyetindedir.
Kötülüğün ya da diğer tüm yorumlanabilen kavramların, insanlar tarafından yorumlanarak yaratılmış olması en nihayetinde bir tek insanın tüm düşüncelerinin evrende nihai sonuç olarak var olmasına sebep olabilir. Bu da aslında düşündüğümüz her bir düşüncenin bir kesinlik olarak var olması demektir.
Anlatmak istediğim, düşünceleri var eden temel hislerdir ve o an ne hissediyorsan asıl gerçeklik zamana ve kavramlara bağlı olmadan hissettiklerindir.
Ve ben, mutlu bir adam olarak hissediyorum şu an. Bundan dolayı, mutluydum, mutluyum ve mutlu olacağım.
Yorumlar
Yorum Gönder