Küp

23.07.2016, 00:01

   Dağınık, düzensiz...

   Sürekli değişiksizlik ve mecbur kalma arasında bir hissiyatsızlık. Yalnız bırakılma ve terkedilmenin süregelmesi.

   Ne kadar da zor bir hayat.

   Bunalmışlık, sıkılmışlık. Kurtulamıyorum bu yerleşkeden, düzenden. Sahip olamayacağımı bile bile istiyorum. Oysa hiçbir umudu bile yok olabileceklerin.

   Kafam darmadağınık, hayatım düzensiz.

   Ama, hiç olmadığım kadar mutlu ve rahatım.

   Yeni yaşanan her şey, geçmişimde oluşan bir boşluğu dolduruyor.

   Ben de olabilecek miyim acaba, en basitinde bir insan gibi. İntiharı düşünme yoğunluğunda oluşan seyrelme bile bazı şeyleri olumlu hale getiriyor.

   Belki de ilk defa yerimde saymıyorum...

   Sözüm var, neyime mal olursa olsun, olmayacağım kötü bir insan, yalancı.

   Özellikle geçmişimde ve şimdimde onlardan bu kadar çekmiş iken.

   Bırakın onlar kazandığını sansın, hiçbir zaman bir tekilli var edemeyecekler.