belki de biz türümüzün en kötü örnekleriyiz...

24 Ekim 2018, 23:19

   Düşüncelerini, istediklerini ve hissettiklerini söyleyemeyen, anlatamayan insanlara hapis kalıyoruz. Evrende milyonlarca yıl evrim geçiriliyor, bilinçsel devrim gerçekleşiyor, önceleri kayıt tutabilmek için yazı icat ediliyor, sonrasında anlatabilmek için geliştiriliyor. Hatta yetmiyor insanlar hissettiklerini daha iyi anlatabilmek için sanat kavramını ortaya çıkarıyor ve sen, ben böyleyim, seviyorum ama hissettiremiyorum mu diyorsun?
   Kusura bakma ama ucuz bahanelerini de al ve siktir git buradan. Varoluşunda ki basamaklara ihanet etme en azından.
   Sevmiyorsun, sevmedin. Nasıl bir şey olduğunu bile bilmiyorsun daha. Ne kadar yalan söylersen söyle, ne kadar bahane uydurursan uydur, kendini değiştiremeyeceksin. Çünkü her bir yalanın bir kabullenememe. Değişmeyeceksin, çünkü kabul edemiyorsun. Her geçen gün olduğun kişi inanılmaz bir iş yükü sana. Boğuluyorsun, eziliyorsun altında. Yine de kabul etmiyorsun.
   Daha kaç kişiyi hapsedebileceğini zannediyorsun kendin en büyük mahkumlardanken.
   Ama her mahkum, hapishanesinde suçunu anlatacak birine mahkumdur.