İyiliğin güzelliği, karşılığını belki alamamaktır.

3 Kasım 2016; 22:00

   Bugün, ilk defa kendimi doğrularım için karşımdaki bir insanı terk ettim. İlk defa acımadım. İlk defa karşı tarafı düşünmeden doğru olanı yaptım.

   Bu kadar da güçlü değilmişim ben...

   Neden bu kadar kötü hissediyorum ve üzülüyorum ki. Arkasında durabilecek miyim bu gunkü satışımın. Evet, bu bir insanı satmak, ortada bırakmaktı. Düşündüğümde doğru olanı yaptım, biliyorum.

   Gücüm, konumum yetmediği halde rüşvetin karşısında durdum. Belki de tüm düzenimi bozacağını bile bile, insanların bana bakış açısını değiştireceğini bilerek.

   İnsanların arasında güvenilebilecekler kaldı mı? Sanırsam bu süreç en çok da bana öğretecek bana.

   Kendim için sevinmem gereken yerde, yine garip hissedecek bozmuşlar beni.

   Ama vazgeçmiyorum.

   Doğrularımdan, doğru olandan.

   Babam da yaptı aynısını, hiçbir zaman karşılığını alamadı. Belki, benim de alamayacağımı bile bile yapıyorum aynısını.

   Belki de gerçek erdem budur...

   İyiliğin güzelliği, karşılığını belki alamamaktır.